In 1889 begon Jacobus Abraham Huizinga (1861-1937), na een opleiding als meubelmaker en diverse stages en een verblijf in Frankrijk, aan de Singelweg in Groningen een meubelfabriek. Al snel gingen de zaken zo goed dat hij in 1892 naar een groter pand verhuisde aan de Westersingel. Rond 1900 telde de fabriek tientallen werknemers. Huizinga verkocht zijn meubels in heel Nederland via de betere woninginrichtingszaken. In 1938 verhuisde de fabriek naar de Vismarkt om ten slotte in 1955 te fuseren met firma Rodenberg te Groningen.
Geroemd en gelauwerd
Net zoals bekende meubelfabrieken als Pander en Mutters in Den Haag leverde Huizinga regelmatig inzendingen aan kunstnijverheidstentoonstellingen, die vanaf halverwege de 19e eeuw steeds vaker in binnen- en buitenland werden georganiseerd. De inzending van meubelfabrieken bestond veelal uit een of meer compleet ingerichte kamers. Meubelfabriek Huizinga behaalde meer dan eens een medaille of andere ereprijs op deze tentoonstellingen en op beurzen. De meubels van Huizinga waren zeer in trek en geliefd bij een groot publiek dat voor kwaliteit ging.
Art deco met een eigen stijl
In de bijna zes decennia van haar bestaan vervaardigde meubelfabriek Huizinga een scala aan meubelstukken die een eenvoudige en strakke vormgeving gemeen hebben, alsmede een degelijke constructie en topkwaliteit hout. De kasten en bureaus doen met hun horizontale en verticale belijning denken aan de meubels van bijvoorbeeld Henk Wouda, maar de meubels van Huizinga missen het volume en monumentale effect van veel art deco-meubels van de Amsterdamse en Haagse school. Ook houdt Huizinga altijd vast aan symmetrie. Hij speelt subtiel met reliëf en vermijdt grot lege vlakken, zijn panelen zijn vaak opgedeeld in diagonale vlakken of samengesteld uit kleinere panelen. En anders dan de Amsterdamse en Haagse school-meubels voegt hij soms kleine, versierende elementen toe geïnspireerd op stijlen van vóór 1900, zoals de klauwpoten van dit ronde tafeltje.
‘Meubelfabriek Nederland’
Vanaf het begin heeft Huizinga elk meubel voorzien van de naam van de fabriek, eerst via een inscriptie in een sleutel en vanaf 1892, na de verhuizing naar de Westersingel, steeds vaker via een fabrieksplaatje. In de sleutels van meubels uit de Singelweg is in één zijde de tekst ‘J.A. Huizinga Groningen’ gegraveerd. Er zijn ook latere sleutels die aan de andere zijde de inscriptie ‘Meubelfabriek Nederland‘ dragen. De eerste fabrieksplaatjes hebben als vermelding ‘Meubelfabriek Nederland J.A. Huizinga Westersingel Groningen’. In 1930 wordt de onderneming omgezet in een naamloze vennootschap, de plaatjes krijgen dan de toevoeging N.V. Eind 1938 verhuizen alle activiteiten naar de Vismarkt en wordt de vermelding ‘Westersingel’ vervangen door ‘Vischmarkt 18‘. In 1955 fuseert de fabriek met de firma Rodenberg en gaat verder als ‘Huizinga & Rodenberg’.
Dankzij deze wijzigingen – van sleutel naar fabrieksplaatje, vermelding van NV en daarna Vismarkt op het fabrieksplaatje – zijn de meubels exact toe te schrijven aan een bepaalde periode.
Andere Huizinga-kenmerken
Afgezien van deze signatuur in de vorm van inscriptie of naamplaatje heeft een Huizinga-meubel andere speciale kenmerken die het onderscheidt van meubels uit andere fabrieken:
- het gebruik van topkwaliteit hout
- de degelijkheid van de constructie
- de perfecte afwerking met aandacht voor details
- bij nachtkastjes: sleuven voor afvoer van lucht t.b.v. soepel open en dicht gaan
- sluitwerk: sloten en schroeven van messing en unieke slot-sleutelcombinaties in één meubel
Zie voor meer informatie de website ‘Alle roem is vergankelijk’, Meubelfabriek “Nederland” J.A. Huizinga, Westersingel – Groningen. Link: http://meubelfabriekhuizinganederland.nl/index.html
